آیت‌الله اشرفی‌اصفهانی؛ شهید محرابی که راه و یادش درس بزرگی برای همه نسل‌هاست

راه و یاد آیت‌الله اشرفی اصفهانی، درس بزرگی برای همه نسل‌هاست؛ او با عمل خالصانه‌اش نشان داد که می‌توان در عین علم و عبادت، در دل مردم نیز حضور داشت.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی تاف‌نیوز، بیست‌وسوم مهرماه، سالروز شهادت مردی است که با نور ایمان و صداقت، دل‌های مردم را روشن کرد.

شهید محراب آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی، عالمی وارسته، مروج وحدت و یار صادق امام خمینی(ره) بود که عمر پربرکتش را در راه علم، جهاد و خدمت به مردم سپری کرد و سرانجام در محراب عبادت به دیدار معبود شتافت.

آیت‌الله اشرفی اصفهانی در سال ۱۲۸۱ شمسی در خمینی‌شهر اصفهان متولد شد و از کودکی در فضای مذهبی و معنوی رشد یافت. او پس از تحصیل در حوزه علمیه اصفهان و قم، سال‌ها در کنار بزرگان حوزه از جمله آیت‌الله حائری یزدی و آیت‌الله خوانساری کسب فیض کرد و به مرتبه‌ی اجتهاد رسید.

در طول زندگی خود، ساده‌زیستی، تواضع و مردمی‌بودن را سرلوحه رفتار خویش قرار داد و شاگردان بسیاری در مسیر قرآن و فقه تربیت کرد.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، امام خمینی(ره) او را به امامت جمعه‌ کرمانشاه منصوب کرد. اشرفی اصفهانی با روحیه‌ای پدرانه، در میان مردم غرب کشور حضوری مؤثر داشت و در دوران دفاع مقدس با حضور در جبهه‌ها، رزمندگان را با سخنان خود روحیه می‌بخشید.فرازی از پیام امام خمینی(ره) در وصف این شهید بزرگوار آمده است: «او در جبهه دفاع از حق از جمله اشخاصی بود که مایه دلگرمی جوانان مجاهد بود.»

او در نمازهای جمعه، مردم را به وحدت، صبر و پیروی از ولایت دعوت می‌کرد و در برابر جریان‌های انحرافی با بصیرت و شجاعت ایستاد.

با همت و تلاش آیت‌الله اشرفی اصفهانی اماکنی همچون ساختمان مکتب‌الزهرا(س)، مسجد ولی عصر(عج) در خمینی شهر، مسجد امام حسین(ع) در خمینی‌شهر، حوزه علمیه امام خمینی(ره) در کرمانشاه، ساختمان مسجدالنبی در کرمانشاه و توسعه مسجد آیت‌الله بروجردی در کرمانشاه تأسیس شد.

در توصیف جنبه علمی شهید اشرفی اصفهانی، رهبر فقید انقلاب وی را جامع علم مفید دانستند زیرا این شهید محراب در علومی از جمله ادبیات، اصول، فقه، فلسفه، حکمت و تفسیر تخصص داشت. مطالعات وی در آخرین سال های حیات بیشتر بر علوم قرآنی و مطالعه تفسیر شیعه و سنی متمرکز بود و کتاب البیان را نیز در همین دوران نوشت، کتابی که انتشارش در دوران حیات وی میسر نشد.

وی بیش از ۴۰ سال به تدریس سطوح عالیه و خارج فقه و اصول و اقامه جماعت و تاسیس مدارس و مراکز علمی مدرسه عصمتیه و مدرسه علمیه امام باقر(ع) و موسسه تعلیماتی امام صادق(ع) و احیا و رسیدگی به موقوفات و ضبط و مصرف صحیح عواید آن و پاسخگویی به مشکلات دینی علما و مؤمنان که به نزد او مراجعه می‌کردند و احیای شعائر دینی و مذهبی پرداخت و وجودش شمع محفل مردم متدین بود.

ویژگی‌ها و روحیات معنوی وی به گونه‌ای بود که هر انسان حق‌مدار و صاحب بصیرت حقانی را به خود جلب می‌کرد. اطمینان قلبی وی را در میدان‌های نبرد دوران دفاع مقدس حاضر کرد و فعالیت‌های گسترده فرهنگی و اجتماعی او را به عنوان مبلغ نمونه در جهان اسلام جلوه‌گر ساخت.

سرانجام در روز جمعه، ۲۳ مهرماه سال ۱۳۶۱، هنگام اقامه نماز جمعه در مسجد جامع کرمانشاه، به دست یکی از اعضای سازمان منافقین به شهادت رسید. او چهارمین شهید محراب پس از آیت‌الله قاضی طباطبایی، آیت‌الله مدنی و آیت‌الله دستغیب بود.

امام خمینی(ره) در پیام تسلیت خود، او را «دوستی دیرین و عالمی عامل» خواند و شهادتش را افتخاری برای روحانیت دانست.

راه و یاد آیت‌الله اشرفی اصفهانی، درس بزرگی برای همه نسل‌هاست؛ او با عمل خالصانه‌اش نشان داد که می‌توان در عین علم و عبادت، در دل مردم نیز حضور داشت.

تأکید او بر وحدت میان شیعه و سنی، ساده‌زیستی، خدمت صادقانه و دفاع از حق، امروز نیز راهنمایی برای جامعه‌ ماست.

ایشان با آ‌غاز جنگ تحمیلی، بارها به جبهه‌ها شتافته و باعث دلگرمی رزمندگان اسلام می‌شدند. سرانجام منافقین کوردل، پس از دوبار عملیات ناموفق ترور، در سومین اقدام در روز جمعه ۲۳ مهر ۱۳۶۱ هنگامی که خطبه اول نماز را آغاز کرده بود، با انفجار نارنجکی، ایشان را در حالی‌که به حالت سجده به زمین افتاده بود، به شهادت رساندند و امام و امت را در سوگ این شهید محراب سوگوار نمودند.

شهید اشرفی اصفهانی جزو شهدای نادری است که دارای دو آرامگاه است. آرامگاه اصلی وی در تخت فولاد اصفهان است و آرامگاه دیگر در کرمانشاه است. چرا که پس از چند روز از شهادت وی یک تکه از پایش در محراب نماز جمعه پیدا می‌شود؛ پس از این ماجرا از حضرت امام(ره) درباره نبش قبر اجازه می‌گیرند امام(ره) اجازه نمی‌دهند و می‌فرمایند یک یادمانی برای شهید محراب در گلستان شهدای کرمانشاه درست کنید که یک تکه از پایش را در کرمانشاه به خاک می‌سپارند.

شهادت او نه پایان، بلکه آغاز مسیری است که از ایمان و خدمت عبور می‌کند و به روشنی حقیقت می‌رسد.

منابع:

سیره شهید اشرفی‌اصفهانی، انتشارات نشر شاهد، علی(عبد) شیرازی

یاران امام به روایت اسناد مکتوب، ص ۱۵

زندگی و مبارزات آیت‌الله شهید اشرفی اصفهانی، نوشته حسین کاوشی و فاطمه نظری کهره

محراب خونین، باختران، محمد اشرفی اصفهانی، سروش، تهران، ۱۳۶۲

پای درس علما، محمدتقی صرفی‌پور، انتشارات صرفی‌پور، ۱۳۹۰، ص ۵۶۰

ویکی‌پدیا فارسی – صفحه آیت‌الله عطاءالله اشرفی اصفهانی

خبرگزاری جماران – زندگینامه آیت‌الله اشرفی اصفهانی

مرکز بررسی اسناد تاریخی – مروری بر زندگی پنجمین شهید محراب

مؤسسه فرهنگی هنری شهدای انقلاب اسلامی – نگاهی به زندگی و مبارزات شهید آیت‌الله اشرفی اصفهانی