الهه ی  عدالت….

• درابتدای نوشتار نگارنده معروض میدارد که نه جرم شناس است و نه تحلیگر جامعه شناسی او خودرا جزئی دغدغه مند کوچک از جامعه بزرگ ایران میداند.

در چندروز قبل صدروذیل اخبارو فضای مجازی قتل یکی دیگراز زنان ایران بنام الهه حسینی نژاد چون طوفانی بیرحم سرتاسر فضای رسانه ای درون وبیرون کشوررا درمینوردید تا اینکه با دستگیرشدن قاتل این استرس توام باتوقع انتقام ازقاتل تقریبا به مرز فروکش کردن وایستگاه های پایانی خود رسید.
اما در ورای همه اخبار درست وغلط دراین خصوص سوالاتی ذهن را درگیرمیکند که یکی پس ازدیگری بی جواب وباجواب روانمان را درهزارتوی خود سرگردان رهامینماید.
میدانیم که در حقوق کیفری قصاص حق اولیا دم است و پس ازطی تشریفات آن اجرامیشود .سوال اینجاست چرا بااینهمه اعدام(قصاص) واجرای مجازات جامعه عبرت نمیگیرد ؟
چرا جامعه به این مرز ازخشونت وحشتناک رسیده است ؟
چرا آستانه تحمل درایران آنچنان پایین آمده است که برای جای پارک ماشین مشاجره منجربه قتل اتفاق میافتد؟
مخاطب عزیز صحبت از جان انسانهاست؟صحبت از پسران ودختران ومردم این کشوراست .ما کی وچگونه تااین حدبیرحم شدیم؟
قاتل الهه حسینی نژاد ،قاتل امیرمحمد خالقی(قتل برای تصاحب گوشی که انگیزه مشترک قاتلین این دوپرونده است) ودیگران ازآسمان هبوط نکرده اند اینهاازدل همین جامعه برون آمده اند ،این افرادمحصول همین جامعه اند .محصول همین اقتصاد
همین سیاست
همین آموزش عالی
همین آموزش وپرورش
همین رفاه
همین همین همینها هستند
کجای کارمیلنگد ؟آیا قانون مجازات ما ایراد جدی دارد؟آیا با اعدام این قاتل وسایر قاتلین درپرونده های مشابه جامعه سلامت خودرامیابد،؟آیا روح عدالت درجامعه دمیده میشود؟
مسئولیت کنشگران و جامعه شناسان وجرم شناسان دراین رهگذر چیست؟
آیا وقت آن نرسیده در پارامترهای تعیین کننده وتصمیمهای آنان تجدیدنظر شود؟ من ایمان دارم
فقر فرهنگی
فقر مالی
فقر بهداشتی همچنان فرزند ناقص الخلقه وبیرحم  خشونت را میزاید
از جامعه فقیر توسعه وپیشرفت عدالت محور متولدنمیشود .
جامعه باسرعت بسمت بی اخلاقی افسارگسیخته میرود و مسئولین ما همچنان در دور باطل درجا میزنند.وتا دیرنشده بنحویی که نتوان این سرعت رامهارکرد تصمیم سازان اعم از نمایندگان مجلس تا وزرا تا هیئت دولت دست بکار شوند وقبل ازآنکه اختاپوس فقر حیات آنهاراهم ببلعد طرحی نودراندازند مسئولین بدانندکه مرگ فقط مال همسایه نیست .

امیدوارم این حادثه دلخراش تلنگری بر تصمیم گذاران وتصمیم سازان وارد کند.