الیگودرز تشنه، مدیران خاموش
- انتقال بی‌ضابطه و سالیانه میلیون ها مترمکعب آب از الیگودرز به دیگر مناطق کشور در قالب طرح قمرود، زخم کهنه‌ای است که امروز به بحران معیشتی، مهاجرت اجباری و خشک‌شدن سفره‌های آب زیرزمینی انجامیده است. مردم در این میان، نه تنها سهمی از منابع خدادادی خود ندارند، بلکه در صورت اعتراض نیز با احضار و فشارهای قضایی مواجه می‌شوند.
جای پرسش جدی است: در این وضعیت بحرانی، مدیریت امور آب شهرستان چه نقشی ایفا می‌کند؟
تا کنون هیچ اطلاع‌رسانی روشنی از سوی این مدیریت درباره میزان دقیق برداشت، پیگیری خسارات، مکاتبات حقوقی با وزارت نیرو یا حتی یک موضع‌گیری رسمی در دفاع از حقوق مردم منطقه منتشر نشده است. این سکوت، در شرایطی که آسیب‌ها علنی، بی‌پرده و فاجعه‌بار هستند، نه فقط سکوت اداری، بلکه غیبت وظیفه‌ای تلقی می‌شود.
بدیهی است که مدیریت یک دستگاه دولتی، صرفاً در تهیه گزارش و آمار خلاصه نمی‌شود؛ بلکه موظف است در دفاع از منابع شهرستان، فعال، پاسخگو و شفاف عمل کند. امروز نه‌تنها چنین عملکردی مشاهده نمی‌شود، بلکه مردمی که سال‌ها صبورانه از مسیر قانون مطالبه‌گری کردند، اکنون بی‌پناه مانده‌اند.
مطابق اصل ۴۰ قانون اساسی، “هیچ‌کس نمی‌تواند اعمال حق خویش را وسیله‌ی اضرار به غیر یا تجاوز به منافع عمومی قرار دهد.” با این اصل، انتقال آب از الیگودرز بدون جبران خسارت، نه‌تنها قابل دفاع نیست، بلکه مصداق روشن تضییع حقوق مردم است.
این سکوت سنگین و بی‌عملی آشکار، دیگر نه به مصلحت است و نه قابل تحمل. اگر مدیریتی نمی‌تواند از مردم دفاع کند، دست‌کم شفاف توضیح دهد که چرا و به چه دلیل سکوت اختیار کرده است.
ارسالی مخاطبین شهروند گزارشگر تاف نیوز
ارسال دیدگاه