امام مهدی (عج) ؛ آئینه‌ای تمام‌نما از امامان معصوم
به گزارش پایگاه خبری تاف‌نیوز، وجود بابرکت امام زمان (عج) از نعمت‌های بسیار بزرگ الهی است.از مهربانی و رحمت خدا هست که حجت خود را در زمین قرار داده تا انسان‌ها از برکات وجود او بهره‌مند شوند.
در طول عمر بابرکت امام زمان(عج) که بیش از هزار و صد و هشتاد سال می‌گذرد هزاران انسان گرفتار توانستند با توسل به حضرت، نجات پیدا کنند لذا بر همه لازم است هم به حضرت معرفت و شناخت پیدا کنند هم محبت خود را به حضرت ابراز نمایند و هم همه روزه یاد حضرت را در دل‌های خود تازه کننند زیرا یاد حضرت باعث شادابی و نشاط روح و روان می‌شود.
به مناسبت نیمه شعبان و ایام ولادت باسعادت حضرت امام مهدی موعود(عج) گفت‌وگویی را با حجت‌الاسلام والمسلمین محمدتقی صرفی‌پور، از کارشناسان مذهبی و امام جمعه سابق شهرستان‌های، لاهیجان، پلدختر، حسن‌آباد فشافویه، نورآباد و مدیر سابق حوزه‌های علمیه شهرهای اندیمشک، اسداباد، مینودشت و صحنه و … ترتیب داده‌ایم که در ادامه می‌خوانیم:
در ابتدا یک معرفی اجمالی از امام زمان(عج) داشته باشید؟
تولد حضرت امام مهدی(عج) در نیمه شعبان سال ۲۵۵ هجرى در سامراء بوده است.مادرش نرگس خاتون و پدرش امام حسن‌عسگرى(ع) مى‌باشد.
نام حضرت، محمد است ولى نام‌هاى مختلفى براى حضرت در کتاب‌های مختلف وجود دارد که از جمله آنها میتوان به «فرخنده»، «ایستاده»، «بنده یزدان»، «بهرام»، «پرویز»، «مظفر»، «حاشر» و … اشاره کرد.
القاب آن حضرت نیز عبارت‌از «فجر»، «قائم»، «مهدى»، «هادى»، «امیراالمراء»، «بقیه االنبیاء»، «جابر»، «حامد»، «حجه»، «حق»، «حمد»، «خجسته»، «خلیل»، «دابهاالرض»، «داعى»، «سناء»، «سید»، «صاحب»، «صراط»، «ضیاء»، «عالِم»، «عدل»، «عصر»، «غوث»، «غیب»، «فتح» و … هستند و کنیههایی که باری این امام همام ذکر شده نیز عبارت از «ابوتراب»، «ابوجعفر»، «اباصالح»، «ابوعبداللّه» و «ابومحمد» هستند.
امام مهدی(عج) در سن پنج سالگى به مقام امامت رسید و از همان موقع غیبت صغرى که ۴۰ سال طول کشید آغاز شد و در این مدت به وسیله نایبان خاصش به ترتیب، عثمان بن‌سعید، محمد بن‌عثمان، حسین بن روح و على بن محمد سمرى با مردم در ارتباط بود.
چند روز پیش از وفات علی بن محمد سیمری(سمری) چهارمین و آخرین نایب آن حضرت، توقیعى از ناحیه امام زمان(عج) به این مضمون خطاب به وى صادر شد: اى على بن محمد سمرى! خداوند در سوگ فقدان تو پاداشى بزرگ به برادرانت عطا کند.تو تا شش روز دیگر از دنیا خواهى رفت.کارهایت را مرتب کن و هیچ کس را به جانشینى خویش مگمار.دوران غیبت کامل فرا رسیده است و من جز با اجازه خداوند متعال ظهور نخواهم کرد و ظهور من پس از گذشت مدتى طولانی و قساوت دل‌ها و پر شدن زمین از ستم خواهد بود.
افرادى نزد شیعیان من مدعى مشاهده من خواهند شد.آگاه باشید که هر کس پیش از خروج «سفیانى» و «صیحه آسمانى» چنین ادعایى بکند، دروغگو و افترا زننده است و هیچ حرکت و نیرویى جز به خداوند عظیم نیست.
یکی از القاب امام مهدی(عج) «بقیهالله» است این لقب به چه معناست؟
بقیهالله یعنی امام عصر شخصیتی است که باقیمانده از هزاران حجت الهی است.حجت‌های الهی شامل پیامبران و جانشینان آنها یکی یکی آمدند و رفتند.پیامبر اسلام(ص) نیز بعد ۶۹ سال رحلت کردند.امیرمؤمنان هم بعد از ۶۹ سال زندگی پربرکت به شهادت رسیدند و رفتند و همینجور امامان دیگر.
بقیهالله یعنی اگر کسی می‌خواهد به آدم(ع) نگاه کند به امام زمان(عج) نظر کند.اگر کسی می‌خواهد به نوح و ابراهیم و موسی و عیسی(ع) نگاه کند به امام زمان(عج) نظر کند.اگر کسی می‌خواهد به جمال حضرت محمد(ص) نگاه کند به امام زمان(عج) نظر کند.اگر کسی می‌خواهد به صورت و سیرت فاطمه(س) و علی(ع) نظر کند به امام عصر(عج) نظر بیاندازد و خلاصه اینکه امام عصر(عج) آئینه تمام‌نمای هریک از امامان(ع) است.پس معنای بقیهالله این است که امام عصر(عج) در صورت و سیرت پیامبرگونه و امام‌گونه است.
معنای دیگر بقیهالله این است که علوم و دانش همه انبیاء و امامان در امام عصر(عج) جمع شده است.البته امام عصر از زمان امامت تا زمان ظهور علوم همه پیامبران را دارد ولی بعد ازظهور علومی که بشر تا آن روز به آن نرسیده و حتی پیامبران به آن دست نیافته‌اند را به بشریت عرضه می‌نماید و در حدیث است که: «علم بیست و هفت حرف است.آنچه همه پیامبران آوردند دو حرف بوده است و امام زمان در زمان ظهورش بیست و پنج حرف دیگر را می‌آورد» او به همه کتاب‌های آسمانی آشناست و به همه زبان‌ها آگاهی دارد.او گذشته و آینده افراد را به اذن الهی می‌داند.
معنای دیگر بقیهالله این است که کلیه معجزاتی که پیامبران داشته‌اند، همه را امام عصر می‌تواند انجام دهد که مقداری از معجزات و کرامات همانند شفا دادن‌ها، برطرف کردن حوائج مالی، شغلی، درسی، خانوادگی و … را از بعد از امامت تا ظهور به افرادی نشان می‌دهد.
راهکارهایی که برای ارتباط با امام زمان(عج) وجود دارد کدام‌ها هستند؟
اولین مورد برای برقراری ارتباط حقیقی، انس و شناخت امام زمان(عج)؛ تقوا و البته عشق و محبت به آن سرور است. برای رسیدن به این مرحله، علاوه‌بر انجام واجبات و ترک محرمات تا حد امکان باید مستحبات را هم انجام دهد و از شبهات و مکروهات هم دوری کند. تقوا سبب نورانیت و قرب به حضرت ولی‌عصر(عج) و اتصال روحی با آن حضرت می‌شود.
آنچنان که از کلمات گهربار آن وجود مقدس دانسته می‌شود، تنها چیزی که نمی‌گذارد به آن حضرت نزدیک شویم، اعمال سوء و گناهان ماست که آن مولا را ناراحت می‌سازد در حقیقت علت اصلی این حجاب بین ما و آن حضرت در خود ماست. معصیت خدا سبب می‌شود که دل و قلب انسان از محبت خاندان وحی خالی گردد و بُعد روحی و جسمی از آقا امام زمان(عج) پیش آید و این اتصال روحی با امام را از بین برده و سبب دور شدن ما از آن وجود مقدس می‌شود.
گام دوم برای نزدیک شدن به محضر مبارک امام زمان(عج) عشق به آن حضرت و ایجاد محبت در خود نسبت به آن مقام مقدس است. این یک قاعده کلی است که هر قدر شما به شخصی نزدیک باشید و او را دوست داشته باشید او هم شما را به همان مقدار دوست خواهد داشت.
راه‌های دیگری هم وجود دارد که می‌تواند موجب قرب و نزدیک شدن به آن حضرت گردد که مهم‌ترین آنها عبارت‌از معرفت و شناخت در حد امکان، از آن چهارده نور تابناک خصوصاً حضرت بقیه الله(عج) به یاد آن حضرت بودن در همه اوقات، انتشار دادن نام و یاد آن حضرت در بین مردم، عظیم شمردن نام آن وجود مقدس، گریه و ناله در دوری از آن امام و حزن و اندوه در غربت او، دعا برای تعجیل فرج در هر صبح و شام در اوقات اذان هستند.
برای ایجاد ارتباط معنوی با امام زمان هدیه نمودن ثواب عبادات به آن حضرت، قرائت قرآن و عمل به آن و هدیه ختم قرآن به آن وجود مقدس و مبارک، توجه به خواندن زیارت عاشورا و زیارت جامعه کبیره و نماز شب که همانا استمرار بر آنها، آثاری بس شگفت‌انگیز دارد، زیارت نمودن آن حضرت با ادعیه‌ای که در خصوص آن بزرگوار وارد شده است، انفاق مال در راه و صدقه دادن برای سلامتی و تعجیل در ظهور آن حضرت، عزاداری و گریه در مصیبت جد بزرگوارش امام حسین(ع) و عمه‌اش زینب(س)، دوست داشتن خوبان و شیعیان مخلص و محبان واقعی آن حضرت و احترام گذاشتن به آنها و همچنین یاری رساندن به شیعیان آن حضرت و رفع مشکلات دوستان آن بزرگوار، دیگر شیوه‌ها و راهکارها برای برقراری ارتباط با امام زمان(عج) است.
کدام آیات قرآن به امام عصر(عج) اشاره دارد؟
در قرآن کریم، آیه‌ای که نام صاحب الزمان (عج) در آن تصریح شده باشد وجود ندارد اما احادیثی هستند که در آنها به خالی نبودن زمین از حجت تأکید شده است و آیاتی نیز هستند که به حکومت صالحان بر زمین بشارت می‌دهند.
امام جعفرصادق(ع) فرموده است: «در موقع قیام قائم(ع)، اهل ایمان از یاری خدا خوشحال می‌شوند» که این اشاره دارد به آیه چهارم سوره روم که می‌فرماید: «فِی بِضْعِ سِنِینَ لِلَّهِ الْأَمْرُ مِن قَبْلُ وَمِن بَعْدُ وَیَوْمَئِذٍ یَفْرَحُ الْمُؤْمِنُونَ؛ [فرجام] کار در گذشته و آینده از آن خداست و در آن روز است که مؤمنان از یارى خدا شاد مىگردند».
امام موسی کاظم(ع) فرموده است: «نعمت ظاهری امام ظاهر و نعمت باطنی امام غایب است که از دیدگان مردم مخفی است و گنج‌های زمین در هنگام ظهورش آشکار می‌شود و هر چیز دوری برایش نزدیک است» یعنی خدا نعمت‌های ظاهری و باطنی خود را به شما روزی کرده است که اشاره دارد به آیه ۲۰ سوره لقمان که می‌فرماید: «أَلَمْ تَرَوْا أَنَّ اللَّهَ سَخَّرَ لَکُم مَّا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الْأَرْضِ وَأَسْبَغَ عَلَیْکُمْ نِعَمَهُ ظَاهِرَهً وَبَاطِنَهً وَمِنَ النَّاسِ مَن یُجَادِلُ فِی اللَّهِ بِغَیْرِ عِلْمٍ وَلَا هُدًى وَلَا کِتَابٍ مُّنِیرٍ؛ آیا ندانسته‌اید که خدا آنچه را که در آسمان‌ها و آنچه را که در زمین است مسخر شما ساخته و نعمت‌هاى ظاهر و باطن خود را بر شما تمام کرده است و برخى از مردم در باره خدا بى[آنکه] دانش و رهنمود و کتابى روشن [داشته باشند] به مجادله برمىخیزند».
خداوند متعال در آیه هشتم سوره هود «وَ لَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ لَیَقُولُنَّ ما یَحْبِسُهُ أَلا یَوْمَ یَأْتِیهِمْ لَیْسَ مَصْرُوفاً عَنْهُمْ وَ حاقَ بِهِمْ ما کانُوا بِهِ یَسْتَهْزِؤُنَ» فرموده است: «و اگر عذاب را تا چندگاهى از آنان به تاخیر افکنیم حتماً خواهند گفت چه چیز آن را باز مى‌دارد آگاه باش روزى که [عذاب] به آنان برسد از ایشان بازگشتنى نیست و آنچه را که مسخره مىکردند آنان را فرو خواهد گرفت» از امیرالمؤمنین روایت شده که در تأویل این آیه شریفه فرمود: «أُمَّهٍ مَعْدُودَهٍ اصحاب قائم آل محمد است که سیصد و سیزده نفر می‌باشند» و امام صادق(ع) فرموده‌اند: «این عذاب قیام امام زمان و امت معدوده یاران او می‌باشند. که برابر با سپاه اسلام در جنگ بدر هستند (یعنى ۳۱۳ تن می‌باشند)».
خدای متعال در آیه ۵ سوره ابراهیم «وَ لَقَدْ أَرْسَلْنا مُوسى بِآیاتِنا أَنْ أَخْرِجْ قَوْمَکَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ ذَکِّرْهُمْ بِأَیَّامِ اللَّهِ إِنَّ فی ذلِکَ لَآیاتٍ لِکُلِّ صَبَّارٍ شَکُورٍ» فرموده است: «و در حقیقت موسى را با آیات خود فرستادیم [و به او فرمودیم] که قوم خود را از تاریکیها به سوى روشنایى بیرون آور و روزهاى خدا را به آنان یادآورى کن که قطعاً در این [یادآورى] براى هر شکیباى سپاسگزارى عبرت‌هاست» در خصال صدوق از امام باقر(ع) روایت نموده که فرمود: «ایام اللَّه» سه روز است: «روز قیام قائم آل‌محمد، روز رجعت و روز قیامت».
همچنین در آیه ۱۰۵ سوره انبیاء «وَ لَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ الْأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصَّالِحُونَ» آمده است: «و در حقیقت در زبور پس از تورات نوشتیم که زمین را بندگان شایسته ما به ارث خواهند برد» که منظور قائم آل محمد و یاران او می‌باشد.
همچنین آیه ۳۳ حج «لَکُمْ فِیهَا مَنَافِعُ إِلَى أَجَلٍ مُّسَمًّى ثُمَّ مَحِلُّهَا إِلَى الْبَیْتِ الْعَتِیقِ؛ براى شما در آن [دام‌ها] تا مدتى معین سودهایى است سپس جایگاه [قربانى کردن آنها و سایر فرایض] در خانه کهن [=کعبه] است» ابن ابى عمیر از عبد الله بن مسکان از امام جعفر صادق(ع) روایت کرده که فرمود: «او قائم آل محمد است که براى خون‌خواهى حسین(ع) قیام میکند».
همچنین آیه هشتم سوره صف «یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ کَرِهَ الْکَافِرُونَ؛ مىخواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا گر چه کافران را ناخوش افتد نور خود را کامل خواهد گردانید» نیز به امام زمان(عج) اشاره دارد که در این رابطه از حضرت موسى بن جعفر(ع) معنى آیه فوق را پرسیدند، حضرت فرمود: «مقصود، دوستى امیرالمؤمنین(ع) است «وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ» یعنى خداوند امامت را به آخر می‌رساند به دلیل آیه شریفه: «الذین فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا» که مقصود از نور همان امام است». محمد بن فضیل می‌گوید: «عرض کردم: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِینِ الْحَقِّ» یعنى چه؟فرمود: «یعنى خداوند به پیغمبرش دستور داد که لزوم دوستى جانشین خود «امیر المؤمنین» را به مردم اعلام کند و دوستى وصى پیغمبر «دین حق» است».
عرض کردم «لِیُظْهِرَهُ عَلَى الدِّینِ کُلِّهِ» چیست؟ فرمود: «یعنى خداوند به هنگام ظهور قائم ما دین حق را بر همه ادیان باطله پیروز می‌گرداند. چنان‌که خود فرموده: «وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ» یعنى خداوند نور خود را با ولایت قائم آل محمد تمام میکند «وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُونَ» یعنى هر چند دشمنان على این را نخواهند». عرض کردم: «اینکه می‌فرمایى تنزیل و ظاهر معنى قرآن است!» فرمود: «آرى آنچه که گفتم تنزیل و ظاهر معنى قرآن است».
همچنین آیات ۳۳ حج، ۳۰ ملک، ۹ صف، ۵۵ نور، ۳۳ توبه، ۱۷ طارق، ۲ لیل، ۱۸ سبا، ۳۵ نور و ۵ قصص از جمله آیاتی از قرآن کریم هستند که درباره امام زمان(عج) هستند.
ارسال دیدگاه