تحلیل شفاف،قاطع و منطقی استاد امیرعلی حیدر-امیری

در این سخنرانی تحلیلی جامع درباره کنوانسیون‌های بین‌المللی اف‌ای‌تی‌اف (FATF)، پالرمو و سی‌اف‌تی (CFT) ارائه شده است که به بررسی ابعاد مختلف این پیمان‌ها و تأثیرات آن‌ها بر جمهوری اسلامی ایران می‌پردازد. گوینده با تأکید بر نفوذ و اهداف استعماری کشورهای غربی در تصویب این معاهدات، هشدار می‌دهد که پذیرش کامل این کنوانسیون‌ها به معنای افشای اطلاعات مالی حساس کشور به دشمنان نظام و محور مقاومت است. همچنین بیان می‌شود که ایران علی‌رغم اجرای اکثر بندهای FATF، به دلیل حق تحفظاتی که درباره گروه‌های مقاومت و سپاه پاسداران گذاشته، از لیست سیاه این نهاد خارج نشده و در واقع تحت فشارهای سیاسی و اقتصادی قرار دارد. وی مخالف این است که کشور بدون توجه به منافع ملی و استقلال سیاسی به این پیمان‌ها تسلیم شود و معتقد است قوانین داخلی باید جایگزین این معاهدات شوند. در نهایت، با اشاره به نمونه کشورهایی مانند کلمبیا، نتیجه می‌گیرد که پذیرش FATF می‌تواند به ابزاری برای تحریم و فشار علیه کشور تبدیل شود و این مسیر به هیچ وجه به نفع ایران نیست.

نکات برجسته

• ⚖️ FATF و پالرمو ابزار فشار و سلطه غرب بر کشورهای مستقل هستند.
• 🔍 پذیرش کامل کنوانسیون‌ها به معنای افشای اطلاعات مالی حساس به دشمنان است.
• 🛡️ حمایت ایران از محور مقاومت و نیروهای نظامی، جزئی از دفاع از امنیت ملی است.
• 🚫 مجمع تشخیص مصلحت با تصویب FATF، حق تحفظ برای ایران در نظر گرفته است.
• ❌ علی‌رغم اجرای ۳۹ بند FATF، ایران هنوز از لیست سیاه خارج نشده است.
• 💰 پذیرش FATF می‌تواند منجر به تحریم‌های داخلی و بسته شدن حساب‌های بانکی شود.
• 📉 قوانین داخلی و استقلال ملی باید جایگزین پذیرش معاهدات بین‌المللی با اهداف استعماری شود.

بینش‌های کلیدی

• 🌐 هدف اصلی پیمان‌های بین‌المللی مالی، سلطه اقتصادی و سیاسی است:
  این پیمان‌ها به ظاهر برای مبارزه با پولشویی و تروریسم هستند، اما در واقع ابزاری برای کنترل کشورها و نفوذ به سیستم‌های مالی و امنیتی آن‌ها به نفع کشورهای غربی و به ویژه آمریکا می‌باشند. پذیرش چنین پیمان‌هایی باعث می‌شود که کشورها تحت نظارت و فشار دائمی این نهادها قرار گیرند.
• 🔐 حق تحفظ ایران نشان‌دهنده تضاد منافع ملی با استانداردهای FATF است:
  ایران با قید حق تحفظ، گروه‌هایی مانند سپاه پاسداران و محور مقاومت را تروریست نمی‌داند، اما FATF این گروه‌ها را تروریست می‌داند. این اختلاف اساسی باعث شده است که ایران نتواند از لیست سیاه خارج شود و این موضوع نشان‌دهنده عدم تطابق کامل منافع و سیاست‌های ایران با خواسته‌های این نهاد است.
• 📊 شفاف‌سازی مالی کامل، تهدیدی برای امنیت ملی و اطلاعات حساس است:
  افشای دقیق اطلاعات مالی، از جمله بودجه‌های نظامی، کمک‌های مالی به نیروهای مقاومت و حتی اطلاعات کارکنان امنیتی، می‌تواند به دشمنان نظام کمک کند تا نقاط ضعف و استراتژی‌های کشور را شناسایی کنند. این موضوع می‌تواند امنیت ملی ایران را به شدت تحت تأثیر قرار دهد.
• 💸 نمونه کلمبیا، هشدار عملی برای ایران است:
  کلمبیا با پذیرش FATF در نهایت رئیس‌جمهور و اعضای خانواده‌اش توسط بانک‌های داخلی تحریم شدند. این نشان می‌دهد که حتی کشوری که این پیمان‌ها را پذیرفته، ممکن است قربانی فشارهای سیاسی و اقتصادی غرب شود؛ بنابراین ایران نباید به‌راحتی تسلیم چنین سازوکاری شود.
• 🛡️ حمایت ایران از محور مقاومت، بخشی از دفاع استراتژیک است:
  حضور و کمک مالی ایران به گروه‌های مقاومت در لبنان، سوریه و سایر نقاط، در واقع یک خط دفاعی پیش‌دستانه است که مانع نفوذ دشمنان در خاک ایران می‌شود. حذف این حمایت‌ها به معنای کاهش امنیت ملی و افزایش آسیب‌پذیری کشور است.
• ⚠️ تجربه برجام و وعده‌های ناپایدار غرب، دلایل بی‌اعتمادی به پیمان‌های بین‌المللی:
  تجربه برجام نشان داد که وعده‌های غربی‌ها غیرقابل اعتماد بوده و حتی تعهدات رسمی نیز به راحتی نقض می‌شوند. این سابقه باعث شده که نسبت به پیمان‌هایی مانند FATF نیز شک و تردید وجود داشته باشد که صرفاً به اهداف فشار و تحریم منجر شوند.
• 🏛️ ضرورت تدوین قوانین داخلی مستقل و مقتدر در حوزه مبارزه با پولشویی و تروریسم:
  به جای پذیرش کنوانسیون‌های بین‌المللی که با منافع ملی همخوانی ندارند، بهتر است مجلس و دولت قوانین داخلی قوی و متناسب با شرایط و مقتضیات ایران تصویب و اجرا کنند که هم اهداف مبارزه با جرم را دنبال کند و هم استقلال کشور را حفظ نماید.

نتیجه‌گیری

سخنران با تأکید بر استقلال سیاسی و اقتصادی کشور، مخالفت خود را با پذیرش کامل FATF و معاهدات بین‌المللی نشان می‌دهد و هشدار می‌دهد که این پیمان‌ها ابزاری برای سلطه‌جویی و نفوذ دشمنان به داخل کشور است. وی باور دارد که حمایت از محور مقاومت و حفظ امنیت ملی نباید فدای فشارهای بین‌المللی شود و راه‌حل واقعی در تقویت قوانین داخلی و اتکا به توان ملی است. تجربه‌های گذشته مانند برجام و نمونه کشورهایی مانند کلمبیا، گواهی بر ناپایداری و خطرات پذیرش این معاهدات است. در نهایت، سخنران از ملت ایران دعوت می‌کند که به خود تکیه کنند و در برابر فشارهای غرب‌گرا مقاومت نمایند تا کشور از این تنگناها عبور کند.