گزارش ویژه: 

محرومیت و بحران زیست‌محیطی در بربرود غربی و شرقی شهرستان الیگودرز

بحران این منطقه از توابع شهرستان الیگودرز، تنها یک چالش محلی نیست، بلکه زنگ خطری جدی برای آینده نسل‌های بعدی محسوب می‌شود. بی‌توجهی به حقوق جوامع روستایی، تخریب محیط زیست و نادیده گرفتن عدالت اجتماعی، نه تنها به تشدید نابرابری‌ها دامن می‌زند، بلکه بستر را برای تهدیدات امنیتی، مهاجرت‌های بی‌رویه و فروپاشی بافت اجتماعی فراهم می‌کند.
  • به گزارش پایگاه خبری تاف نیوز، منطقه بربرود غربی و شرقی از توابع شهرستان الیگودرز، با وجود برخورداری از پیشینه تاریخی و فرهنگی غنی، سال‌هاست درگیر پیامدهای ناگوار پروژه انتقال آب قمرود و بی‌آبی شدید شده است. این منطقه که روزگاری مملو از حیات و رونق بود، امروز با بحران خشکسالی، مهاجرت اجباری و آسیب‌های اجتماعی-فرهنگی دست و پنجه نرم می‌کند.

 

innerBanner2

جزئیات بحران:

۱. تأثیرات پروژه قمرود:
– اجرای پروژه انتقال آب قمرود به خارج از استان لرستان، باعث کاهش شدید منابع آبی زیرزمینی و خشکیدن قنات‌ها و چشمه‌های منطقه شده است.
-بنا به گزارش گودرزی نماینده محترم الیگودرز در مجلس شورای اسلامی بیش از ۱۴۰ روستا از توابع شهرستان به دلیل بی‌آبی و خشکسالی، رها شده یا با کاهش شدید جمعیت روستایی مواجهند.

۲. مهاجرت و پیامدهای اجتماعی:
– خشکیدن زمین‌های کشاورزی و نابودی دامداری سنتی، ساکنان را مجبور به مهاجرت به شهرهای بزرگ کرده است.
– این مهاجرت بی‌برنامه به ایجاد حاشیه‌نشینی، افزایش بیکاری، تعارضات فرهنگی و آسیب‌هایی مانند اعتیاد منجر شده است.

۳. فاجعه زیست‌محیطی:
– خشکیدن تالاب‌ها و رودخانه‌ها، نابودی پوشش گیاهی و حیات وحش را در پی داشته است.
– خاک منطقه به دلیل فرسایش و شوری، دیگر قابلیت کشاورزی ندارد.

واکنش مسئولان:

  • – فرماندار الیگودرز:
    «مسئله آب در اولویت برنامه‌های استان است، اما اعتبارات ملی کافی نیست. پیگیر جبران خسارات و اشتغالزایی برای روستاییان هستیم.»
  • – کارشناس محیط زیست:
    «انتقال آب قمرود بدون ارزیابی دقیق زیست‌محیطی، فاجعه‌ای را رقم زد که جبران آن دهه‌ها زمان می‌برد.»

 

  • راهکارهای پیشنهادی:
    ۱. تخصیص فوری آب شرب به روستاهای باقیمانده.
    ۲. اجرای طرح‌های اشتغالزایی پایدار مانند گردشگری روستایی و صنایع دستی.
    ۳. احیای قنات‌ها و آبخیزداری با مشارکت مردم محلی.
    ۴. پیگیری مداوم از دستگاه‌های ملی برای جبران خسارات و توقف پروژه‌های انتقال آب.
    5.احداث سدهای مطالعه شده حوزه استحفاظی شهرستان الیگودرز

جبران خسارت روستاییان آسیب‌دیده از پروژه انتقال آب قمرود نیازمند یک برنامه جامع و چندبُعدی است که هم به نیازهای فوری مردم پاسخ دهد و هم راهکارهای بلندمدت برای احیای منطقه ارائه کند. در ادامه، مراحل و راهکارهای ضروری برای جبران خسارت این روستاییان بررسی می‌شود:

 

📍۱. ارزیابی دقیق خسارات و شناسایی آسیب‌دیدگی ها

  • – تشکیل کمیته ویژه دولتی جهت انجام مطالعات میدانی با حضور نمایندگان وزارت نیرو، جهاد کشاورزی، محیط زیست، سازمان امور عشایری و سازمان برنامه‌وبودجه.
    – سنجش میزان کاهش منابع آب زیرزمینی و سطحی.
    – برآورد خسارات اقتصادی (از بین رفتن زمین‌های کشاورزی، دامداری و باغات).

📍۲. کمک‌های فوری و اضطراری

  • – تأمین آب شرب:
    استفاده از تانکرهای آب، حفر چاه‌های عمیق با مجوز محیط زیست، یا اتصال روستاها به شبکه آبرسانی شهری.
  • – بسته‌های حمایت سلامت:
    ارائه خدمات رایگان پزشکی و روانشناسی به دلیل افزایش بیماری‌های ناشی از تنش‌های اجتماعی و محیطی.

 

📍۳. جبران اقتصادی بلندمدت

طرح‌های اشتغال‌زایی جایگزین:

  • – آموزش و سرمایه‌گذاری در مشاغلی مانند
    گردشگری روستایی، صنایع دستی یا کشاورزی گلخانه‌ای با مصرف آب کم.
  • – ایجاد تعاونی‌های تولیدی با حمایت دولت.
    – تسهیلات کم‌بهره:
  • اعطای وام‌های بدون بهره یا کم‌بهره برای راه‌اندازی کسب‌وکارهای کوچک.

 

📍 ۴. احیای محیط زیست و منابع آب

 آبخیزداری و احیای قنات‌ها:

  • احداث سدهای مطالعه شده حوزه استحفاظی شهرستان الیگودرز

-اجرای سدهایی که برای طراحی و برنامه ریزی آنها زحمات بسیاری طی سالهای گذشته کشیده شده و علیرغم اینکه دارای طرح توجیهی هستند اکنون فقط در حد توصیه باقی مانده اند.

  • اجرای پروژه‌های آبخیزداری برای تغذیه آبخوان‌ها و بازسازی قنات‌های خشک‌شده.
    – کشت محصولات کم‌آب‌بر:
    آموزش کشاورزان برای جایگزینی محصولات پرمصرف با گونه‌های سازگار با کم‌آبی.
    – ممنوعیت پروژه‌های انتقال آب جدید:
    توقف هرگونه طرح جدید انتقال آب از منطقه تا احیای کامل منابع.

 

📍۵. حمایت حقوقی 

  • – تشکیل پرونده حقوقی برای ثبت پیگیری های انجام شده توسط نمایندگان ادوار جهت ایجاد سهولت در دسترسی و روند خدمت رسانی.
  • – شفاف‌سازی اسناد پروژه قمرود:
    بررسی اینکه آیا ارزیابی زیست‌محیطی (EIA) به درستی انجام شده یا خیر؟ یا در صورتی که شامل مرور زمان شده و استانداردهای آن تغییر یافته باشند جهت استخراج نتایج جدید و به روز ارزیابی جدیدی از زیست بوم منطقه تهیه گردد.

 

📍 ۶. بازسازی اجتماعی و فرهنگی

  •  بازگرداندن مهاجران:
    ایجاد مشوق‌هایی مانند کمک به ساخت مسکن، اشتغال و خدمات آموزشی برای بازگشت مردم به روستاها.
     حمایت از آموزش کودکان:
    احداث مدارس مجهز و ارائه سرویس رایگان برای دانش‌آموزان.
    حفظ هویت فرهنگی:
    ثبت آداب و رسوم محلی به عنوان میراث فرهنگی ناملموس و حمایت از جشنواره‌های محلی.

 

📍 ۷. اصلاح سیاست‌های کلان آب

  • – بازنگری در سیاست‌های انتقال آب بین‌استانی:
    توقف پروژه‌هایی که به‌جای مدیریت مصرف، به انتقال آب متکی هستند.
  • – اجرای قانون تعادل بخشی آب‌های زیرزمینی:
    پلمب چاه‌های غیرمجاز و نظارت دقیق بر برداشت آب.
  • – استفاده از فناوری‌های نوین:
    مانند سیستم‌های آبیاری قطره‌ای و تصفیه پساب.

 

📍۸. مشارکت مردم محلی در تصمیم‌گیری

  • – تشکیل شوراهای روستایی با اختیارات قانونی برای نظارت بر پروژه‌ها
  • – برگزاری جلسات منظم با نمایندگان دولت برای ارائه گزارش پیشرفت.

 

📍نقش نهادهای بین‌المللی و سازمان‌های مردم نهاد

  • – جلب حمایت سازمان‌هایی مانند (دست اندرکاران اکوتوریسم) UNDP یا UNESCO برای تأمین مالی پروژه‌های احیای محیط زیست
  • – همکاری با NGOهای داخلی و بین‌المللی برای آموزش و توانمندسازی جامعه محلی.

 

در خاتمه:
جبران خسارت روستاییان متضرر این منطقه تنها با پرداخت پول و حمایت های مالی ممکن نیست؛ این کار نیازمند بازسازی اعتماد مردم، احیای اکوسیستم و تغییر سیاست‌های غلط آبی است. دولت باید با عزمی جهادی و شفافیت، پای کار بیاید تا خطای محاسباتی قمرود به الگویی برای درس‌آموزی تبدیل شود، نه تکراراشتباهات!