مشکل در تهیه داروها و هزینه های مترتب بر آنها

به گزارش پایگاه خبری تاف نیوز ، این روز‌ها به دلیل گرانی دارو، کمبود برخی اقلام حیاتی و فشار مالی بر بیماران، بسیاری از بیماران، به‌ویژه مبتلایان به بیماری‌های خاص، با افزایش ناگهانی قیمت دارو‌ها و کاهش پوشش بیمه‌ای مواجهند. برخی نسخه‌های خود را ناقص می گیرند یا حتی از ادامه درمان منصرف می شوند و برخی نیز مجبورند به قیمت امروز داروی مصرف یکسال خود را تهیه کنند مبادا در پایان سال با رشد قیمت بالای ۲۰۰% روبرو گردند.

حدود ۸۰ درصد هزینه‌های تولید دارو از ارز بازار آزاد تأمین می‌شود و سیاست‌های قیمت‌گذاری دستوری، بسیاری از شرکت‌های داروسازی را به مرز زیان رسانده است. این وضعیت، نه‌تنها تولید داخل را تحت تأثیر قرار داده، بلکه موجب کمبود برخی دارو‌های اساسی نیز شده است. هم‌زمان، کاهش بودجه طرح دارویار و عدم پرداخت به‌موقع مطالبات داروخانه‌ها، زنجیره تأمین دارو را با چالش‌های بزرگی روبه‌رو کرده است. گفته می‌شود که ۴ هزار میلیارد تومان از چک‌های داروخانه‌ها برگشت خورده و بسیاری از داروسازان در تأمین نقدینگی دچار مشکل شده‌اند.
البته در میان یک چنین بحرانی ، انبوه داروخانه های شیک و پر از داروهای خارجی با تعرفه آزاد را در شهرهای مختلف کشور مشاهده می کنیم که مانند قارچ از درون پاساژها و ساختمان پزشکان و مراکز درمانی شهرها می رویند و پیداست تجارت دارو یکی از پر صرفه ترین بیزنس ها برای بازار داخلی است که هنوز اشباع نشده و این خود علل بسیاری دارد که در وقت دیگری به آن خواهیم پرداخت.

از سویی در اثر سر وسامان نداشتن طرح های بیمه ای و اختلاف حساب هایی که مراکز بیمه با دولت پیدا می کنند بسیاری از بیماران مجبورند روی پوشش بیمه هایشان حساب نکنند چرا که نهایتاً بیمه هم خسارت اقلامی را خواهد پرداخت که داروی تولید داخل هستند و نسخه های تجویزی اکثر اقلامشان داروهای خارجی و خارج از پوشش بیمه است وبیماران مجبورند بخش عمده‌ای از هزینه دارو را از جیب خود بپردازند. به‌عنوان مثال، دارویی مانند پلاویکس که برای جلوگیری از لخته شدن خون و حملات قلبی تجویز می‌شود، اکنون ۶۵۰ هزار تومان قیمت دارد، اما بیمه فقط ۴۰ هزار تومان آن را پوشش می‌دهد.یا در یک نسخه به مبلغ ۱ میلیون تومان که شامل چند قلم دارو باشد ۸۰% آن داروهای خارج از پوشش بیمه است که بیمه های تکمیلی خسارت آنرا پرداخت نمی کنند و در حقیقت حق بیمه را ماهیانه بصورت کامل تحویل می گیرند و سالیانه کسری از آن را به بیمار باز می گردانند.
بعنوان مثال یک فرد بازنشسته با بیمه خدمات درمانی جهت شارژ دو طرح بیمه تکمیلی مکمل و اکمل ، ماهیانه حدود ۱ میلیون تومان حق بیمه می پردازد (به عبارت سالیانه ۱۲ میلیون تومان ) که بیمه ها بخاطر تحت پوشش نبودن اقلام خارجی دارو فقط کسری از آنرا به حساب بیمه شده واریز می کنند و این شکاف مالی، باعث شده است که بیماران قید استفاده از طرح های بیمه ای را بزنند یا برخی بیماران نتوانند دارو‌های ضروری خود را تأمین کنند و نسخه‌های خود را ناقص بگیرند ، یا حتی روند درمان خود را متوقف کنند.در واقع اکنون خانواری در کشور نیست که با مسائل دارو و درمان مشکل نداشته باشد و لذا می طلبد دولت محترم به معضلات شبکه درمان و بازار دارو و پوشش طرح های بیمه ای بصورت توامان نگاه جدی تری داشته باشد تا بتواند حداقل جانب حق و انصاف را نگه داشته باشند و بیماران قشر آسیب پذیر مجبور نباشند نیمی از درآمدشان را  به داروخانه ها و نیمی دیگر را سر برج به حساب شرکت های بیمه واریز کنند… !