کودکان کار ، قربانیان کوچک فقر!
- کودک کار ، دو کلمه بیشتر نیست اما دنیایی گفتن و نوشتن در خود نهفته دارد ، گفتن از فقر و نوشتن از آرزوهایی کودکانه که بر باد می رود ، و همین دو جمله که متاسفانه متولیان و همه کسانیکه دستشان از چاره اندیشی و یاری کوتاه نیست از کنارش به سرعت می گذرند تا مبادا این معضل اجتماعی گریبان آنها را بگیرد!
این روزها بیش از گذشته فقر گریبان خانواده های ایرانی را گرفته است و اگر روزگاری برخی بدلیل نبود درآمد پایدار و حقوق ثابت ماهیانه درگیر مشکلات اقتصادی بودند متاسفانه امروز حقوق بگیران هم با مشکلات بسیاری مواجه می باشند و عدم همخوانی دخل و خرج ها آنها را در زمره طبقه ضعیف قرار داده است !
این روزها برخی از خانواده ها برای زنده ماندن ناگزیر برخی هزینه ها را از سبد خانواده حذف می کنند و متاسفانه گاهی نخستین موضوعی که به ذهن آنها می رسد حذف تحصیل فرزندان و سوق دادن آنها به کار اجباری می باشد ، غافل از اینکه این اقدام نازیبا علاوه بر اینکه آرزوهای یک استعداد را بر باد می دهد آینده این کشور را که باید به دست آینده سازان مستعد ساخته شود دچار اما و اگرها خواهد نمود و دردآور این است که برخی اولیا دانش آموزان همزمان با آغاز سال تحصیلی حتی برای خرید کتاب‌های درسی با مشکلات مالی مواجه می باشند و چه بسیار استعدادهایی که از تحصیل بازمانده و قربانی بی عدالتی شده و چه بسیاری هم که صرفا بواسطه ثروت و رانت و سهمیه وارد مراکز آموزش عالی می شوند و ….. و این تنها یک روی سکه کار اجباری کودکان می باشد که خانواده ها به امید حرفه آموزی و با این نگاه که آینده شغلی فرزندان خود را در بخش کسب و کار تضمین نمایند او را به استادان حرفه و فن بازار یا کارگاههای تولیدی می سپارند ، اما روی دیگر سکه که بسیار غم انگیز است و بعضا به بیراهه رفتن کودکان و نوجوانان منتهی می شود سو استفاده از کودکان در خوشبینانه ترین حالت کار اجباری و در تاسف بارترین وضعیت بهره کشی از آنها در راستای تکدی گری و توزیع مواد مخدر و سرقت و ….. می باشد .
اگر چه قانون گذار در خصوص شرایط کار کودکان در کارگاههای مشمول الزام ها و توصیه هایی دارد اما متاسفانه این بخش از قانون کار نیز همچون دیگر قوانین بعضا نادیده گرفته می شود .
در ماده ۷۹ و ۸۰ قانون کار تاکید دارد : به کار گماردن افراد کمتر از ۱۵ سال تمام، ممنوع است” و “کارگری که سنش بین ۱۵ تا ۱۸ سال تمام باشد، کارگر نوجوان نامیده می شود و در بدو استخدام باید، توسط سازمان تامین اجتماعی، مورد آزمایش های پزشکی، قرار گیرد.”و مجازات تعیین شده برای متخلفان هم حبس و جزای نقدی مقرر شده است .
همانگونه که عنوان شد کودک کار دو کلمه بیشتر نیست، اما هر روز در مقابل چشمانمان نازیبایی های خود را به رخ ما می کشد ، در میادین و پیاده رو و چهار راه های سطح شهر با کسانی مواجه می شویم که در نقش مادر دخترکی با لباس های مندرس را بر سنگ فرش شبنم زده صبحگاهی می خواباند و با سو استفاده از مقام والا و مقدس مادر و تحریک عواطف پاک و انسانی و اعتقادی شهروندان به کسب درآمد می پردازند ، و یا کسانیکه به صورت خانوادگی ، کوچک و بزرگ چهار راه های سطح شهر را سرقفلی خود می دانند و به تکدی گری مشغول می باشند و…
اما وقتی موضوع بغرنج می شود که در سطح کلان گروه‌های سازمان یافته از زباله گردی و تکدی گری گرفته تا توزیع مواد مخدر و سرقت های خرد و … را به کودکان معصوم می سپارند تا کسب در آمدهای نامشروع از این طریق و در نهایت انتقال پول های کثیف به جیب خویش را به آنها بسپارند و در سایه حاشیه امن ایجاد شده و بعضا بی تفاوتی مسوولان به فعالیت خویش ادامه داده که متاسفانه از هر لحاظ کودکان بزرگترین قربانیان این دور تسلسل می باشند .
حال بگذریم که چه آسیب هایی از این ناهنجاریها نصیب کودکان و چه خساراتی هم نصیب مردم می شود که بازگویی همه آنها تکرار مکررات است و در این وجیزه نیز نمی گنجد .
اما مسوولان متولی که ناهنجاریهایی نظیر زباله گردی ،تکدی گری ، معتادان متجاهر ، کودکان کار و … سالهاست در بین آنها پاسگاری می شود و هیچکدام هم زیر بار آنها نمی رود ، در کنار انواع بازدید های وقت و بیگاه و بعضا بدون خروجی به مناسبت و بی مناسبت ، روزی را هم برای بازدید از چهار راه ها و میادین و معابر شهر و حتی بصورت ویژه گوشه های پارک مرکزی شهر و …. بگذارید و زشتی هایی را ببینید که روح و روان شهروندان را زخمی نموده است و سپس بواسطه کارشناسان خویش و برگزاری جلسات هم اندیشی کار ساز برای رفع این معضل چاره اندیشی کنید
ارسال دیدگاه