در حاشیه سفر استاندار لرستان به الیگودرز:

غمرود؛ تیر تاریخی استاندار در دفاع از حقوق مردم

نیوز الیگودرز ✍️عباس شاه علی

🔹سفر ۲۲ مرداد سید سعید شاهرخی استاندار لرستان‌ به الیگودرز اگر چه دومین سفر وی از زمان سکانداری این مسوولیت می‌باشد، اما با‌توجه‌به موضع‌گیری‌های وی، یک تفاوت اساسی داشت، تفاوت در واکنش جدی و البته منطقی به طرح ویرانگر موسوم به قمرود‌ بود که نه‌تنها در اظهارات گذشته ایشان سابقه نداشته بلکه تا کنون هم نشنیدیم و در جایی نخواندیم که استانداران اسبق لرستان در‌خصوص طرح مذکور واکنشی اینچنینی نشان داده باشند.

🔹اگر چه اظهارات استاندار لرستان برای التیام این زخم کهنه موجب شادمانی و رضایت این مردم زجر کشیده گردید و روزنه‌ای از امید در دل‌های آنها ایجاد نمود، اما وقتی می‌توان به این سخنان دل بست که مصرف داخلی نداشته باشد و پیگیری و راهبردی تازه پشتوانه این سخنان باشد، ولی با‌توجه‌به اظهارات متعدد و البته صادقانه استاندار لرستان در ماه‌های پس از انتصاب، همانگونه که به عقب‌ماندگی‌ها معترف بوده و عنوان نموده است که قصد دارد متفاوت عمل نماید، این امیدواری‌ها در میان مردم پر رنگ‌تر خواهد شد.

🔹همانگونه که همه می‌دانیم پس از آغاز عملیات طرح انتقال آب انتصاب در سکان استانداری لرستان هم به‌نوعی با این پروژه گره خورد! بطوریکه اکثر استانداران منصوب دولت‌ها در لرستان پیش از آن استاندار قم بودند، حال با هر هدف این موضوع پی گرفته می‌شد. بماند! اما در‌نهایت طرح مذکور تکمیل و پایبندی مردم منطقه به قانون هیچگاه اجازه تعرض به آنها را نداد و همواره مطالبات خویش را از مجاری قانونی پی گرفتند اما به جهت نبود یک ساز‌و‌کار و راهکار کارشناسی و به بیراهه رفتن نمایندگان مجلس برای جبران کارشناسی خسارات طرح مذکور، کمترین تحقق در مطالبات قانونی مردم بوقوع پیوست.

🔹وقتی که طرح موسوم به قمرود بعنوان ابزاری برای برخی نمایندگان ادوار جهت شروع طوفانی در صحن مجلس مبدل می‌شد و یا برخی دیگر از نمایندگان بد‌نبال تغییر نام طرح بودند! شاید هیچ‌کسی، حتی نمایندگان هم نمی‌دانستند این نام صرفا برای انحراف افکار عمومی به سمت قم و ایجاد یک چتر امنیتی برای طرح مذکور انتخاب شده است، در حالیکه امروز حاکمیت آب در منطقه با احداث سد کوچری در محدوده گلپایگان به این شهرستان واگذار شده و حتی قم هم مطالبه حقابه می‌کند!

🔹حتی در همان زمان مطالبه احداث‌ سد کوچری در روستای گندمینه الیگودرز مطرح گردید اما باز هم توجهی نشد.

🔹اگر چه با‌توجه‌به شرایط کشور انتقال آب از حوضه‌ای به حوضه دیگر اجتناب‌ناپذیر است، اما قطعا با نگاهی عدالت‌محورانه ابتدا باید منافع و خواست مبدا انتقال تامین شود و پس‌از‌آن با‌توجه‌به ویژگی‌های خاص طرح نظیر احداث چندین کیلومتر تونل زیر‌زمینی برای انتقال سالانه ۱۸۰ میلیون متر‌مکعب آب (رسمی) لازم بود ضمن آینده‌نگری جبران خسارات و اجرای طرح‌های کارشناسی برای جلوگیری از آسیب منطقه به موازات اجرای طرح عملیاتی شوند، اما متاسفانه با گذشت سال‌ها از تکمیل این پروژه عظیم آنگونه که شایسته است در راستای جبران خسارات این انتقال اقدامی صورت نگرفت و حتی اجرای سد‌هایی نظیر دهجانی، دار سفید، چمن سلطان، تمندرقشلاق و اردودر به فراموشی سپرده شد.

🔹همچنین‌ اگر چه براساس اولویت‌بندی‌های قانونی تامین آب شرب از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است، اما هنگامیکه همین موضوع مهم هم قربانی کشاورزی و صنعت و گردشگری و…. می‌شود شاید دیگر نتوان به تامین منافع مبدا انتقال امیدوار بود.

🔹۲۲ مرداد استاندار لرستان در واکنش به انتقال آب از الیگودرز به شهر‌های مرکزی از‌جمله گلپایگان گفت: اجازه نمی‌دهیم حتی یک لیتر بیشتر از تعهد ۱۸۰ میلیون لیتر انتقال یابد و منطق، قانون و معرفت و انسانیت حکم می‌کند که ابتدا سرچشمه سیراب شود و….

🔹همانگونه که عنوان شد این نخستین واکنش جدی یک استاندار به این طرح می‌باشد واکنشی که دکتر شاهرخی پس از لمس مشکلات منطقه تابو را شکست و قطعا با‌توجه‌به گله‌مندی‌هایی که در جلسه با معتمدین در‌خصوص آب مطرح شد، هیچگاه از این واکنش پشیمان نخواهد شد.
واکنشی که شاید سر‌آغاز یک تفاوت عملکرد و در‌نهایت متفاوت عمل کردن یک استاندار بومی باشد که امروز با‌توجه‌به تمرکز نماینده مردم الیگودرز بر ابتیاع حقوق مردم از طرح موسوم به قمرود نیاز به یک هم‌افزایی احساس می‌شود که امیدواریم استاندار لرستان بعنوان فرمانده میدان دستور تشکیل یک کارگروه تخصصی متشکل از کارشناسان را صادر نمایند و راهکار‌های اساسی را مدون و در اختیار مجمع نمایندگان جهت پیگیری قرار دهند و این موضوع نیز مستلزم پرهیز نمایندگان از نگاه‌های جزیره‌ای می‌باشد.

یک‌کلام و ختم کلام؛
🔹بر اساس اعلام مراجع رسمی امروز اکثر شهر‌های استان گرفتار تنش آبی می‌باشند و چنانچه چاره‌ای اندیشیده نشود این تنش به بحران‌های جدی مبدل خواهد شد.

✔️پس بسم اله