«لالایی محلی لُری» به عنوان نمادی از عاطفه، زبان و فرهنگ مردم لر، در فهرست ملی میراث فرهنگی ناملموس کشور جای گرفت و به عنوان بخشی از هویت شنیداری ایران رسمیت یافت.